قرآن ، براى بيان معجزات پيامبران ، يا از اين واژه ها استفاده كرده : 1 . «آيه » (اعراف ، 106 ـ 108) ; 2 . «بيّنه » (اعراف ، 73) ; 3 . «برهان » (قصص ، 31 و 32) و يا به بيان مصاديق معجزات پرداخته است . (اسرا ، 88)(1)
بيشتر معجزاتى كه قرآن به آنها اشاره فرموده ، مربوط به پيامبران پيشين است ; امّا در مورد معجزات پيامبر اسلام ، قدر مسلم و براساس نظر بيشتر مفسران ، قرآن به سه نوع از آنها اشاره كرده كه عبارتند از : 1 . شقّ القمر كه در اوّلين آيه از سوره قمر به آن اشاره شده است . «انشقّ القمر» يعنى اجزاى قرص ماه از يكديگر جدا و به دو نيم شده ، اين آيه ، به معجزه «شقّ القمر» كه قبل از هجرت در مكه بر اساس پيشنهاد مشركان مكه انجام شد ، اشاره مى كند .(2) 2 . معراج پيامبر كه در اوّلين آيه از سوره هاى اسراء (بنى اسرائيل ) و نجم به آن اشاره شده است . خداوند ، در يك شب ، پيامبر را از مسجدالحرام به بيت المقدّس و از آن جا به سوى آسمانها به معراج برد .(3) 3 . قرآن ، خود از جمله معجزاتى است كه در بسيارى از آيات از جهات مختلفى به معجزه بودنش اشاره شده است . خداوند مى فرمايد : «قل لئن اجتمعت الإنس و الجنّ على أن يأتوا بمثل هذا القرءان لايأتون بمثله ولو كان بعضهم لبعض ظهيراً» (اسرا ، 88) اگر جن و انس گرد آيند تا نظير اين قرآن را بياورند ، مانند آن را نخواهند آورد ; هرچند برخى از آنها پشتيبان برخى ]ديگر [باشند .
اعجاز قرآن ، در حدى است كه خداوند ، ديگران را به همانندآورى دعوت كرده است . ويژگى مهم اين معجزه ، جاويدان بودن آن تا روز قيامت است .
آنگونه كه از آيات قرآن استفاده مى شود (بقره ، 151 و.. .) كار اصلى انبيا ، تعليم و تربيت مردم بوده است و پيامبراكرم نيز در همين راستا افرادى را تربيت كردند كه در صدر اين تربيت يافتگان ، اميرمؤمنان على(عليه السلام) را مى بينيم ، ايشان در كمالات ، به سرحدّ كمال رسيده ، و معصوم نيز بودند ; بنابراين از اين جهت مى توان ايشان را نيز يكى از معجزات پيامبراكرم(صلى الله عليه وآله) دانست .
**************
1 : پيام قرآن ،ج 7 ، ص 265 ـ 275
2 : الميزان ،ج 19 ، ص 57 ـ 62
3 : الميزان ، ج 13 ، ص 32